Οι συχνότερες αιτίες, για τις οποίες μπορεί να σπάσει ένα δόντι είναι δύο: Είτε γιατί το δόντι ήταν απονευρωμένο είτε γιατί είχε ένα παλιό μεγάλο σφράγισμα αμαλγάματος. Ας αναλύσουμε τους δύο προαναφερθέντες λόγους.
Ένα δόντι το οποίο απονευρώθηκε στο παρελθόν είναι δυνατόν να σπάσει. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι όλα τα απονευρωμένα δόντια είναι υποψήφια να σπάσουν. Δόντια με μεγάλα οδοντικά ελλείμματα, δηλαδή δόντια στα οποία μετά την απονεύρωση δοντιού έλλειπε το μισό ή και παραπάνω δόντι και αποκαταστάθηκαν μόνο με ένα απλό σφράγισμα χωρίς να καλυφθούν με θήκη δοντιού, είναι πιθανόν κάποια στιγμή να σπάσουν. Συστήνεται δόντια με μεγάλες απώλειες οδοντικής ουσίας που έχουν απονευρωθεί να καλύπτονται με στεφάνη δοντιού για την καλύτερη δυνατή προστασία τους. Δεν πρέπει κανείς βέβαια να προβεί στο άλλο άκρο και να καλύπτει κάθε απονευρωμένο δόντι με θήκη. Μόνο όταν ο οδοντίατρος θεωρεί απαραίτητη την τοποθέτηση της θήκης ανάλογα πάντα με το κάθε δόντι και το οδοντικό έλλειμμα είναι καλό να πραγματοποιείται η αποκατάσταση του δοντιού με στεφάνη.
Σε περίπτωση που το απονευρωμένο δόντι σπάσει δε σημαίνει απαραίτητα οτι το δόντι πρέπει να βγει. Ο οδοντίατρος μπορεί να χρησιμοποιήσει τη ρίζα του σπασμένου δοντιού, να «χτίσει» δόντι πάνω στη ρίζα με άξονα υαλονημάτων και τέλος τοποθετήσει πάνω στη ρίζα μία θήκη δοντιού. Με αυτόν τον τρόπο διατηρείται η ρίζα του δοντιού στο στόμα και δεν είναι αναγκαία η εξαγωγή της. Η οδοντιατρική αυτή θεραπεία δεν μπορεί βέβαια να εφαρμοστεί σε όλες τις σπασμένες ρίζες δοντιών. Για περισσότερες πληροφορίες ( Βλέπε Μπορεί να σωθεί μία ρίζα δοντιού; ).